وبلاگ شخصی حجت یحیی‌پور



حضرت فردوسی

 

به نــام خـــداونـــد جـــان و خـــرد      کـــزیــن برتـــر اندیشـــه برنــگــذرد

خـداونــد نــام و خـداونــــد جـــای      خـداونــــــد روزی ده رهــنــــمــــای

خداوند کیــوان و گـــردان سپــهــر       فروزنده مـــاه و ناهــیـــد و مــهـــر

ز نــام و نشــان و گمـان برترسـت       نگارنـــدهٔ بـر شـــده پیــکــرســـت

بــه بینـــنـــدگان آفــــریـــننـــده را       نبیـنـــی مرنــجــان دو بـیـنـنــده را

نیــابــد بـــدو نیـــز انـدیــشــه راه        کــــه او برتـــر از نـــام و از جایـگاه

سخن هر چه زین گوهـران بگـذرد        نیــابـــد بدو راه جـــــان و خــــــرد

خـــرد گــر سخــن برگزینــد همی       همان را گزینــد کــه بینـــد همــی

ستودن نداند کس او را چو هست       میـــان بنــدگــی را ببـایــدت بست

خـرد را و جان را همی سنجد اوی       در اندیشــهٔ سخته کی گنجد اوی

بدیـــن آلـــت رای و جــان و زبـــان       ستــود آفریننــــده را کــــی تـــوان

به هستیش باید که خستو شوی        ز گــفــتـــار بی‌کــار یکسـو شـوی

پرستـنـــده باشی و جـوینــده راه        به ژرفــــی به فرمانــش کردن نگاه

توانــــا بـــود هــر کــه دانــا بــــود        ز دانــش دل پــیـــــــر بــرنـــا بـــود

از ایـن پرده برتر سخن‌گاه نیست         ز هستی مر اندیشه را راه نیست


آخرین مطالب

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها